Czym są nawiewniki okienne?

We współczesnych budynkach nacisk kładzie się na maksymalnie dużą energooszczędność. Inwestorzy dbają zwykle o możliwie efektywną termoizolację ścian, a także o prawidłowe i zgodne z zasadami tzw. ciepłego montażu osadzenie okien. Liczy się również ich możliwie mały współczynnik przenikania ciepła oraz jak najlepsza szczelność.

Niestety dążenie do wybudowania niemal hermetycznie szczelnego domu oznacza sporo problemów, np. z gromadzącą się wewnątrz wilgocią i brakiem dostępu świeżego powietrza. W takiej sytuacji możliwy jest nawet wzrost zagrożenia zatruciem, w przypadku, gdy w budynku znajduje się urządzenie z otwartą komorą spalania, ponieważ w warunkach niedoboru tlenu w miejsce dwutlenku węgla może powstawać trujący czad. Jedynym skutecznym sposobem na wyeliminowanie tego rodzaju mankamentów będzie zastosowanie nawiewników okiennych. Przekonajmy się, jak działają tego rodzaju urządzenia i zobaczmy, jakie są ich rodzaje.

Dlaczego wymiana powietrza wewnątrz pomieszczeń jest tak ważna?

W każdym pomieszczaniu, które jest użytkowane przez ludzi, musi zachodzić stała wymiana powietrza. Niezbędne jest usuwanie powstającego w wyniku oddychania dwutlenku węgla, a także regulowanie poziomu wilgotności. Bez właściwej cyrkulacji powietrze szybko staje się zbyt wilgotne, a zawarta w nim woda może się skraplać na oknach czy ścianach, prowadząc do rozwoju grzybów i pleśni. Źródłem wilgoci są nie tylko oddychający ludzie, ale również hodowane we wnętrzu domu rośliny, gotowanie albo pranie i suszenie. Stały dopływ tlenu jest również niezbędny dla podtrzymywania spalania. Dotyczy to zarówno zwykłej kuchenki gazowej, jak i zainstalowanego w domu piecyka czy kominka. Bez świeżego powietrza będzie dochodziło do tzw. niepełnego spalania, w którego efekcie może się pojawić czad, który jest przyczyną zatruć. Niebezpieczeństwo jest o tyle duże, że zły przepływ powietrza powoduje poważne zaburzenia odprowadzania spalin, które mogą się cofać do paleniska.

Nad efektywną wymianą powietrza w każdym budynku mieszkalnym czuwa zainstalowany system wentylacyjny. W starszych obiektach jest to zazwyczaj wentylacja grawitacyjna. Powietrze powinno się z niej wydostawać z budynku za pośrednictwem pionowych kanałów wentylacyjnych z wlotem wewnątrz pomieszczenia i ujściem ponad połacią dachu. Do sprawnej pracy takiej wentylacji niezbędna jest różnica ciśnień między wnętrzem a powietrzem atmosferycznym. Powstaje ona wskutek różnej gęstości powietrza zimnego i ogrzanego. W prawidłowo działającym systemie wentylacji naturalnej ciepłe powietrze z wnętrza będzie się przemieszczało kanałem wentylacyjnym ku górze.

Możliwe jest również inne rozwiązanie w postaci wentylacji mechanicznej. W takim przypadku powietrze jest usuwane z budynku dzięki pracy wentylatorów, które wypychają je na zewnątrz. Niestety ani jeden, ani drugi system wentylacyjny nie będzie funkcjonował poprawnie, jeśli do wnętrza budynku nie będzie się dostawało powietrze z zewnątrz. W obu przypadkach w środku bardzo szybko wytworzy się podciśnienie, które uniemożliwi zużytemu powietrzu opuszczenie pomieszczeń.

Warto zdać sobie sprawę z tego, że oba rodzaje wentylacji zakładają stały dostęp powietrza z zewnątrz. W dawnym budownictwie dostawało się ono do środka przez wszelkiego rodzaju szpary i nieszczelności. Każdy, kto pamięta, jak jeszcze niedawno wyglądała konstrukcja typowych okien, wie, że były one bardzo nieszczelne, nawet jeśli nie uległy wypaczeniu. Charakterystyczne jest, że największe problemy z cyrkulacją powietrza zdarzają się właśnie po wymianie okien w starym budownictwie. W większości przypadków dzieje się tak dlatego, że producenci okien nie zadbali o umieszczenie w nich nawiewników.

Rodzaje i działanie nawiewników okiennych

Nawiewnik to nic innego, jak specjalne urządzenie, które umożliwia dopływ do wnętrza pomieszczenia świeżego powietrza. Są one zwykle montowane na ramie okiennej w górnej jej części. Dzięki szczelinom pozwalają, by do pomieszczanie wpływało świeże powietrze, a odpowiednie ukształtowanie wlotu i przebieg oraz średnica kanału sprawiają, że nie ma obawy o to, że w pomieszczeniu powstanie szkodliwy i nieprzyjemny przeciąg. Nawiewniki należy zainstalować w oknach zamontowanych w budynkach, w których istnieje system wentylacji grawitacyjnej albo wentylacji mechanicznej wywiewnej. Nie będą one potrzebne w obiektach z wentylacją wwiewno-wywiewną, ponieważ w jej skład wchodzą już niezbędne wloty powietrza.

Nawiewniki są dostępne w kilku rodzajach, różniących się od siebie stopniem automatyzacji, a tym samym komfortem obsługi. Najprostszym technicznie typem będzie nawiewnik sterowany manualnie. W takim przypadku za regulację przepływu i określanie wielkości strumienia powietrza wpadającego do środka odpowiada przesuwana ręczenie przesłona. Takie rozwiązanie wymaga dość częstych ingerencji ze strony użytkownika, zwłaszcza w okresach zmiennej pogody.

Innym rodzajem nawiewników są konstrukcje automatyczne. Mogą to być nawiewniki higrosterowane. Regulują one dopływ powietrza, reagując na różnice wilgotności między powietrzem wewnątrz i na zewnątrz. Dzięki wbudowanemu higrometrowi w formie specjalnego paska, który skraca się lub wydłuża w zależności od ilości pary wodnej zawieszonej w powietrzu, mogą one otwierać lub zamykać przesłonę bez udziału człowieka. Drugim typem urządzenia automatycznego są nawiewniki ciśnieniowe. W tym przypadku przesłona jest otwierana w momencie, gdy różnica między ciśnieniem na zewnątrz i wewnątrz przekroczy określony poziom.

Ciekawym rozwiązaniem są nawiewniki, które łączą możliwości nawiewników higrosterowanych i ciśnieniowych. W ich przypadku zwiększenie przepływu następuje wówczas, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków. Konstrukcja tego rodzaju eliminuje największe wady obu systemów i pozwala na dobrą cyrkulację w sytuacjach, w których zawiodłyby urządzenia sterowane tylko jednym parametrem, np. podczas dużych opadów atmosferycznych, gdy powietrze na zewnątrz jest bardzo wilgotne albo w czasie silnych wiatrów, kiedy odczyt różnic ciśnienia może być bardzo zaburzony.

Warto pamiętać, że nawiewniki nie powinny być instalowane przypadkowo, a dobierane ściśle do zapotrzebowania na świeże powietrze. Zależy ono od rodzaju pomieszczenia oraz zainstalowanych w nim urządzeń. W kuchni, w której zamontowano kuchenkę gazową wymagany przepływ powietrza na godzinę to 70 m3. W łazience potrzebny jest przepływ około 50 m3, a w pokoju powinien on odpowiadać jego kubaturze, czyli iloczynowi powierzchni i wysokości pomieszczenia. Dla określenia przepływu niezbędnego w całym mieszkaniu czy domu należy zsumować wielkość wymaganych przepływów, po czym zakupić taką ilość nawiewników, by zapewniany przez nie strumień powietrza odpowiadał otrzymanemu wynikowi.

Produkty dostępne w naszym sklepie internetowym:

https://sklep.torys.eu/produkty/nawiewniki-okienne,2,8757